En anlamlı özdemir asaf sözleri

Bazen ağırdır sevmek sevdiğine layık olabilmek. Bu evler bu sokaklar, bu meydanlar ikimize yetmez…

Beni bundan böyle beklese beklese hüzün bekler çağırsa çağırsa hüzün.

Bir kelimeye bin anlam yüklediğim zaman sana sesleneceğim.

İnsanlar gelmeleriyle boşluk dolduranları severler, gitmeleriyle boşluk yaratanlara aşık olurlar.

Mutluluğun gözü kördür yalnızlık sağır.

Gelmemen büyük yalnızlığımı doldurdu.

Son isteğin nedir? Yokuşun başında bir düşman vardı. Ondandır biri tökezleyerek yürür öbürü uykusunda bile bağırır.

Sus be yüreğim, bende biliyorum özlediğimi; susta bilmesin özlendiğini.

Bir sevgiyi anlamak, bir yaşam harcamaktır. Ben hep kendime çıkan bir yokuştum.

Özellikle, “Yaşamak bir ağaç gibi tek ve hür ve bir orman gibi kardeşçesine” sözü, onun yaşam felsefesini en iyi yansıtan alıntılardan biridir. Sonra ikimiz bir bütün oluyoruz, kimseye sezdirmeden.

Tutkuların evinde savaş kırıkları var kül olmuş bir bütünün yonga yanıkları var. Ne güzde yaprak döker, nede kışta boyun büker.

Adının üstüne anılar koyma sen mezar değilsin.

Dün sabaha karşı kendimle konuştum. Bu söz, bireyselliği ve toplumsallığı bir arada barındırarak, insanın yalnızlığını ve aidiyet duygusunu sorgulatır. Bir ulus treni kaçırırsa başka bir ulus gelir onu alır.17436
Özdemir Asaf | ulus | kaçırmak |

Devrim, en çok yapanı evirir.15600
Özdemir Asaf | devrim | ihtilal |

Bazı hediyeler, haincedir.14865
Özdemir Asaf | hediye |

Gözyaşları, acının ümitsizliğe dönüşmesini engeller.12910
Özdemir Asaf | gözyaşı |

Evlilik, iki kişilik yalnızlıktır.11306
Özdemir Asaf | evlilik |

Öğüt; zamanında taze yenmemiş bir ekmeği başkasına bayat yedirme denemesidir.11075
Özdemir Asaf | öğüt | nasihat |

Başarı azim gerektirir; azim ise irade...

Aşk, hem bir mutluluk kaynağı hem de derin bir acı kaynağı olabilir; Asaf, bu ikiliği sıklıkla dile getirir.

Asaf’ın “Sevgi, bir kapı aralığıdır; içeride ne var bilemeyiz ama girmeye cesaret etmeliyiz” sözü, aşkın bilinmezliği ve keşfetmeye açık olması gerektiğini vurgular. Yokuşun başında bir düşman vardı. Susmak, bazen duyguların daha güçlü bir ifade şekli olabilir.

Ben beklemedim. Ben hep kendime çıkan bir yokuştum. Özdemir Asaf'ın en güzel şiirleri arasında Lavinia, Papatya, Eskisi Kadar Özlemiyorum, Dünya Kaçtı Gözüme gibi başyapıtlar yer alır. Tek bir istediğim var, o da yalansız bir kul.

Ağzında yalan varken konuşma!

Beni öyle bir yalana inandır ki ömrümce sürsün doğruluğu.

Sil ağzının kenarını, yine gülüşünden cennet akıyor…

Ölünceye kadar seni bekleyecekmiş, sersem.

Daha mutsuz olmamak için.

Çok ayrılık içtim ben kalbim güzel hani.

Ne an yaklaştımsa ittiniz ve ne zaman geldimse gittiniz.

Asaf’ın sözleri, çoğu zaman hayatın anlamını sorgulayan, insanı derin düşüncelere yönlendiren ifadelerle doludur. Ama o ağlasaydı; ben ölürdüm.

Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler.

Beni benden çıkardınız beni benden aldınız.

Onun eserleri, sadece edebi bir değer taşımakla kalmaz; aynı zamanda, insan ruhuna dokunan evrensel mesajlar içerir.